In “Chat with GPT,” een interactieve installatie, worden deelnemers uitgenodigd om met een AI te praten, die live reageert. Via een beeldscherm op de controlekamer (de witte doos) wordt echter de suggestie gewekt dat hier iemand in zit. Deze persoon lijkt snel de antwoorden te typen. Dit roept vragen op over de vervagende grens tussen mens en machine.
In werkelijkheid is het altijd de AI die reageert. Deze is getraind om niet mensachtig, maar ook niet robotachtig te reageren, maar met geprogrammeerde elementen zoals het suggereren van een geheim. Dit maakt nieuwsgierig naar wat echt menselijk is. Op een bepaalde manier zou je kunnen stellen dat ons hier een spiegel wordt voorgehouden. Het spel met perceptie onderstreept de complexe relatie tussen mensen en technologie, waarbij de installatie de spanning tussen authenticiteit en kunstmatigheid verkent.
In het museum werkte het goed. Maar hier ging veel vooronderzoek aan vooraf.
